bg-blur

Centrum pomocy

psychologicznej

i terapii zdrowotnej człowieka

bg-blur-2

Nie wstydź się

skorzystać z pomocy profesjonalistów

bg-blur-3

Jestem

założycielem

Stowarzyszenia Terapeutów

Zdrowotnych i zajęciowych

Każdego dnia pojawiają się kolejni potrzebujący

Czym jest Centrum Pomocy Psychologicznej i Terapii Zdrowotnej?

To przystań dla ludzi szukających pomocy wielospecjalistycznej, starających się zrozumieć przyczyny swoich problemów emocjonalnych tzw. życiowych, relacyjnych i chorobowych.

Założyciel CPPITZ i partnerzy szukają najlepszych rozwiązań, adekwatnych metod, skutecznych technik i form pomocy terapeutycznej dla zadowolenia klienta-pacjenta oraz skutecznego niwelowania niekorzystnych zmian powstałych w jakimś przedziale czasowym. To próba eliminacji dysfunkcji i zmian chorobowych, których konsekwencje zagrażają dalszemu rozwojowi i codziennej normalnej egzystencji.

Czas na terapię zdrowotną i psychologię zdrowia wg. Dariusza Piotra Palarskiego, twórcy i propagatora idei łączenia różnych specjalności dla utrzymania i rozwoju zdrowia człowieka w przestrzeni wirtualnej oraz środowiskowej.

O psychologii zdrowia zrobiło się szczególnie głośno gdy w 1979 r. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne powołało Sekcję Psychologii Zdrowia.

Natomiast, w Polsce o psychologii zdrowia zaczęto mówić donośniej od roku 1983 gdy powołano Sekcję Psychologii Chorego Somatycznie przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego realizując pierwszy krok zbliżenia do standardów światowych.

Następnym krokiem było utworzenie w 1992 roku Sekcji Europejskiego Towarzystwa Psychologii Zdrowia przy ZG PTP. Od tego momentu, o psychologii w medycynie mówi się częściej w kontekście zainteresowań ochroną i promocją zdrowia.

Dodatkowym atutem rozwoju psychologii zdrowia jest uznanie przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) czynnika zdrowotnego jako wartości nadrzędnej w definiowaniu istnienia choroby i zdrowia oraz akceptację tej wartości przez społeczność świata.

Nieco bardziej szczegółowo, zdrowie można traktować jak:

  • dyspozycje, czyli zdolność człowieka w osiąganiu pełni własnych fizycznych, psychicznych i społecznych możliwości, jak i reagowaniu na wyzwania ze strony środowiska
  • proces, zmierzający do poszukiwania i utrzymywania równowagi w obliczu obciążeń nakładanych na organizm przez środowisko zewnętrzne (otoczenie)

Oba te ujęcia mają wspólną podstawę, tzw. zespół różnorodnych czynników o charakterze genetycznym i psychospołecznym.

Głównym celem działań terapeuty zdrowotnego specjalisty psychologii stosowanej jest praca z pacjentem-klientem obejmująca postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne, a także rehabilitację. Można także realizować pracę psychoedukacyjną, np. trening antystresowy, a także kształtowanie umiejętności interpersonalnych. Pomoc psychologiczna może również dotyczyć relacji między pracownikiem służby zdrowia a pacjentem, np. usuwanie zakłóceń tej relacji. Ważnym zadaniem dla terapeuty może być praca z członkami rodziny pacjenta, którzy zostają dotknięci konsekwencją choroby i mogą wpływać na zachowania chorego oraz jego reakcje w procesie zdrowienia.

O istocie zdrowotności i podatności na chorobę można mówić w kontekście takich czynników, jak:

  • niektóre cechy osobowości człowieka
  • czynniki osobowościowe, motywujące do zachowań nie sprzyjających zdrowiu
  • osobowość, a za nią wprost mechanizmy psychofizjologiczne
  • osobowość, a zmienna o charakterze biologicznym
  • sprzężenia zwrotne między czynnikami wyzwalającymi chorobę a efektami działań tych czynników

Stąd naturalnym sprzymierzeńcem człowieka w utrzymaniu określonego poziomu zdrowia oraz pomocą w usuwaniu czynników chorobotwórczych i walce ze skutkami choroby może być terapeuta zdrowotny.

Holizm w przywracaniu zdrowia

Holistyczny model opieki zdrowotnej, to koncepcja kompleksowej opieki nad pacjentem.

Można więc swobodnie przyjąć, iż stan umysłu, ducha i ciała wpływają wzajemnie na siebie, dlatego w pracy terapeutycznej należy zajmować się całym organizmem, a nie tylko jego chorą częścią. Takie rozwiązanie nie wyłącza innych formy terapii oraz szanuje autonomię pacjenta i jego wybory.

Podejście holistyczne (kompleksowe) powala znajdować najbardziej skrajne metody terapii dostosowane do indywidualnych i odrębnych psychofizycznie potrzeb człowieka, uwzględniając jego wyjątkowość życia nad zwyczajowością choroby.

Respektowanie społecznego otoczenia choroby pozwala i tu znaleźć przyczynę problemów pacjenta w dysfunkcji i patologii. Włączając rodzinę i społeczność, a szczególnie chorego, w proces przejmowania kontroli nad chorobą, holizm pozwala odbudować zdrowie i zwiększyć potencjał pacjenta-klienta.

Holistyczne pojmowanie zdrowia pozostaje w zgodzie z definicją WHO, która określa zdrowie jako stan dobrego samopoczucia psychicznego, fizycznego i społecznego, a nie tylko brak choroby czy niepełnosprawności.

Kompleksowy model terapii zdrowotnej to:

  • wyjście naprzeciw wszystkim potrzebom pacjenta
  • szczególna rola pacjenta, jego decyzyjność, jego kontakt ze specjalistami, przepływ informacji między nimi, itp.
  • szeroka współpraca specjalistyczna, będąca konsekwencją leczenia
  • interdyscyplinarność, itp.





Człowiek w walce z bólem...

Przez całe lata dominował biomedyczny pogląd w zakresie leczenia chorób fizycznych. W myśl jego założeń wszystkie problemy chorobowe mogliśmy zrzucić na nieprawidłowości lub dysfunkcje organizmu, takie jak niedorozwój, uszkodzenia tkanek, wirusy czy bakterie. Takie podejście eliminowało inne aspekty istnienia zdrowia i choroby. Nie można było w sposób jednoznaczny wyjaśnić m.in.: dlaczego niektóre osoby łatwiej radzą sobie z objawami czy skutkami choroby, a inne trudniej? Dlaczego powtarzalność pewnych chorób dotyka jednych a innych omija? Czemu mając świetne wyniki testów analitycznych i funkcjonalnych, niektóre osoby cierpią na dolegliwości bólowe?

Odpowiedzi na te i inne pytania ułatwiło wprowadzenie do obiegu modelu zdrowia biopsychospołecznego. Zgodnie z jego założeniami, ważną rolę w funkcjonowaniu człowieka, odgrywa – podobnie jak w teorii założyciela niniejszej strony - kombinacja trzech rodzajów czynników: biologicznych, psychologicznych oraz społecznych. To ważne gdyż przebieg choroby zależy od tego jak chory ją odbiera. Chodzi tu głównie o wpływ emocji, myślenia, poczucia kontroli nad stresem i życiem. Czyli świadomość zdrowia uzależniona jest od myśli o chorobie oraz jej wpływie na myśli człowieka. Podobnie jest ze społeczną funkcją ww. koncepcji, zależną dla istnienia zdrowia lub choroby od wpływu takich czynników jak: status materialny, kultura, świadomość lokalna czy religijność. Bariery napotykane przez ludzi w środowisku mogą mieć znaczący wpływ na zachorowalność i lecznictwo. Dlatego ważne jest, aby „nie wstydzić się prosić o pomoc” i szukać oparcia w terapeucie zdrowotnym.

Pamiętaj. To, jak powstaje i rozwija się choroba oraz jak sobie z nią radzimy zależy od kompleksowego wsparcia biopsychospołecznego. Dlatego też jeżeli czujesz się przytłoczony swoją chorobą, nie wahaj się porozmawiać o niej z terapeutą CENTRUM POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ I TERAPII ZDROWOTNEJ.

Ból i cierpienie

Ból - jest subiektywnym oraz nieprzyjemnym odczuciem zmysłowym i emocjonalnym, dotyczącym uszkodzenia tkanek lub odbieranym jako istnienie takiego uszkodzenia, będącym zjawiskiem o podwójnym obliczu, pozwalającym przeżyć w środowisku oraz niszczącym osobę i jego rodzinę. W bólu totalnym uwzględnić należy:

Cierpienie to rodzaj udręczenia wywołanego poczuciem beznadziejności w obliczu strat takich jak: zdrowie, role życiowe, praca, przyjaciele, zdolności tworzenia, wiary, czy goryczy niespełnionego życia. W cierpienie wpisane są takie czynniki upośledzające jakość życia jak: ból, zniedołężnienie, duszności, brak łaknienia, troska o los rodziny, troska o przyszłość, świadomość sytuacji rodząca szereg emocji, przede wszystkim złość, smutek, lęk, depresję, itp.

Źródłem cierpienia są następujące czynniki:

  • somatyczne: ból, duszność, osłabienie, inne dokuczliwe objawy natury fizycznej, zmiana wyglądu ciała
  • psychiczne: lęk, strach, przygnębienie
  • duchowe: udręki egzystencjalne, obawa przed cierpieniem, utrata sensu życia, śmierć ciała i duszy
  • socjalne: współuczestniczenie w cierpieniu najbliższych, bycie dla innych ciężarem, problemy finansowe, izolacja społeczna

Wskazania zdrowotne w bólu i cierpieniu

BÓLE GŁOWY - Stres jest chyba najczęściej występującym czynnikiem spustowym w bólach głowy. Stąd, przy stresującym trybie życia człowiek powinien wraz z terapeutą zdrowotnym nauczyć się kontrolować jego wpływ na samopoczucie. Przydatne w tym celu może być opanowanie technik relaksacyjnych. Badania pokazują również, że skuteczną w walce z migreną jest kinezyterapia, której zakres i rodzaj dobierze specjalista z CPPITZ. Równie korzystnymi metodami leczenia mogą być: psychoterapia, chiropraktyka, masaż oraz fizykoterapia. Jeśli wierzysz, że coś Ci pomoże, to może się tak faktycznie stać. Skorzystaj.

BÓLE NEUROPATYCZNE – występuje przy uszkodzeniach ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego (stwardnienie rozsiane, ból klastrowy, migrena). Obok bólu mogą występować, drętwienia, mrowienia, parestezje, itp. W neuropatii ważna jest kinezyterapia umożliwiająca poprawę krążenia w kończynach, których mogą dotyczyć objawy. Nadmierne napięcie mięśniowe można zmniejszyć masażami, relaksacją oraz specjalnymi zabiegami fizykoterapeutycznymi, wykonywanymi przez specjalistę z CPPITZ. Stan napięcia można niwelować ćwiczeniami rozluźniającymi, rozciągającymi czy stretchingiem.

BÓLE W CHOROBACH AUTOIMUNOLOGICZNYCH – czyli powstałe w procesie chorobowym układu odpornościowego (łuszczyca, miastenia, toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów). W bólach stawowych ważna jest kinezyterapia, specjalna fizykoterapia, masaż, relakacja.

BÓLE PLECÓW I KRĘGOSŁUPA - prawie u każdego człowieka objawia się w inny sposób, co sprawia, że również terapia musi być zindywidualizowana, przygotowana specjalnie dla danej osoby. Jeśli cierpienie ma związek z mechanicznym bólem pleców to wskazana będzie kinezyterapia, związana z rozciąganiem i wzmacnianiem mięśni pleców. Ćwiczenia fizyczne są bardzo ważną częścią profilaktyki bólu pleców, ponieważ silne mięśnie są potrzebne do odpowiedniej stabilizacji kręgosłupa. Równie przydatna staje się specjalna fizykoterapia przeciwbólowa. Nie należy wykonywać skomplikowanych ćwiczeń bez kontaktu z profesjonalistą. Niektóre z nich mogą być bardzo niebezpieczne dla kręgosłupa. Terapeuta zdrowotny pokaże jak wybierać ćwiczenia odpowiednie dla zdrowia pleców. Innym czynnikiem wywołującym napięcie i ból mięśni kręgosłupa może być stres. Natomiast współwystępująca z bólem pleców i kręgosłupa depresja jest wskazaniem do psychoterapii. Ta metoda wspomagająca leczenie jest też kierowana do osób, które mają problemy ze stosowaniem się do zaleceń i wprowadzeniem zmian w swoim stylu życia. W powyższych przypadkach szczególnie zalecana jest psychoterapia poznawczo-behawioralna (np. RTZ).

BÓLE REUMATYCZNE – u pacjentów z dużymi bólami stawowymi występuje efekt błędnego koła. Im większy ból tym mniejsza ruchomość. A sytuacja wymaga odwrócenia tej tendencji. Dlatego wskazana jest konsultacja specjalistyczna i przeciwbólowa. W CPPITZ specjalista dobierze rodzaj i zakres zabiegu oraz wskaże prawidłowe rozwiązania. Przede wszystkim wskazana jest kinezyterapia pod baczną kontrolą terapeuty oraz fizykoterapia przeciwbólowa. Gimnastyka lecznicza ma łagodzić niepełnosprawność chorego. Może mieć charakter czynny lub bierny ale zawsze wzmacnia mięśnie pacjenta. Masaż może wpływać rozluźniająco na mięśniówkę ciała ale również odżywczo i poprawnie w kierunku usunięcia sztywności i regulacji napięcia. Terapia z użyciem ciepła i zimna w formie fizykoterapii pozwala rozluźnić mięśnie oraz zapobiega powstawaniu stanów zapalnych. Być może konieczny będzie dobór sprzętu ortopedycznego, którym zajmie się terapeuta zdrowotny. Może to wpłynąć odciążająco na dany odcinek kostno-stawowy oraz zmniejszy ból. Reumatyzm nie jest w pełni wyleczalny, jednak wczesna terapia zdrowotna, aktywność fizyczna i zdrowy styl życia mogą złagodzić wszelkie dolegliwości i wyhamować przebieg choroby! Zapraszamy na konsultacje specjalistyczne do CPPITZ.

BÓLE BRZUCHA I DOLEGLIWOŚCI KOBIECE – mają różne źródło i przebieg. Wymagają konsultacji wielospecjalistycznych zanim podejmie się kroki odnośnie leczenia. Grupę chorób kobiecych cechują dość specyficzne bóle i dolegliwości brzucha, np. menstruacyjne. Istnieją jednak pewne sposoby na złagodzenie comiesięcznych dolegliwości. Przykładem może być specjalistyczna fizykoterapia przeciwbólowa, kinezyterapia oraz relaksacja, medytacja, masaż i pomoc psychologiczna, którą może zapewnić terapeuta zdrowotny z CPPITZ.

BÓLE U OSÓB DOJRZAŁYCH Bóle przewlekłe najczęściej występuje u osób dojrzałych wiekowo i mogą być przyczyną wielu chorób, jak: miażdżyca, osteoporoza, zwyrodnienia stawowe, itp. W dojrzałym wieku często dochodzi do neuropatii związanej z zapaleniem nerwów obwodowych. Dobrym sposobem na uśmierzenie lub eliminację bólów są niefarmakologiczne metody terapeutyczne. Ból jest zjawiskiem wielowymiarowym i w późniejszym wieku dotyczyć może wielu narządów.

Atakuje nie tylko stronę fizyczną człowieka, ale też psychiczną, społeczną oraz duchową, dając obraz bólu totalnego. Dlatego poza lekami często zaleca się włączenie do terapii niefarmakologicznych metod leczenia. Walka z bólem jest wyzwaniem nie tylko dla ludzi cierpiących, ale również dla ich rodzin. Członkowie rodzin chorego powinni zaangażować się i być obecni w procesie terapii. Bardzo na czasie pozostaje terapeuta zdrowotny, który rozpisze plan działania, określi kierunki i metody terapii. Na intensywność odczuwanego bólu ma wpływ nie tylko fizjologia organizmu, ale również sytuacja rodzinna i finansowa osoby chorej. Dlatego wsparcie najbliższych, zarówno emocjonalne, jak i finansowe, jest tak bardzo ważne. Biorąc pod uwagę ogrom dolegliwości z którymi zmagają się starsi pacjenci, sama farmakoterapia bywa zawodna. Do niefarmakologicznych metod leczenia, które mogą zmienić życie osobie dojrzałej, należą: psychoedukacja, kinezyterapia, fizykoterapia specjalistyczna, psychoterapia, relaksacja, masaż, przezskórna stymulacja nerwów, biofeedback, itp.

CENTRUM POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ I TERAPII ZDROWOTNEJ jest otwarte dla osób cierpiących z bólu w stanach ostrych, przewlekłych ale i wielowymiarowych. Terapeuta po konsultacji będzie w stanie zaproponować rozwiązanie najbardziej korzystne dla pacjenta i perspektywiczne na przestrzeni tygodni, miesięcy czy lat. NALEŻY PAMIĘTAĆ, że Ból nie musi dominować i kierować życiem człowieka, może co najwyżej być obecny. Skontaktuj się ze specjalistą terapii zdrowotnej, z którym ustalisz następne kroki w walce z bólem.

Ból nieznośny

Człowiek wyczerpany, silnie cierpiący z dolegliwościami porannymi i bólami stawowo-mięśniowymi o szerokim spektrum oddziaływania z różnych rejonów ciała. Bóle bywają nietypowe o zmiennym natężeniu i mogą współistnieć z innymi schorzeniami ciała. Cierpienie nie ma konkretnego lokum i charakterystycznych objawów. Badania laboratoryjne nie potwierdzają jednoznaczności w chorobie, a i lekarze mają trudność w formułowaniu opinii. Najczęściej są to sugestie dotyczące psychiki pacjenta, a nierzadko odwołanie do histerii czy hipochondrii. Fibromialgia to tzw. „błędne koło”.

Obok typowych objawów bólu mogą pojawiać wrażenia o charakterze pulsującym, rwącym, kłującym, trzaskającym czy wykręcającym mięśniówkę. Chorzy mogą zgłaszać dolegliwości neurologiczne, jak parestezje, drętwienia, mrowienia, itp. Ból może mieć swój początek w kręgosłupie i rozchodzić się po całym ciele, np. w kierunku głowy, barków czy bioder oraz szeregu mniejszych stawów, aż po stawy paliczkowe palców. Jego nasilenie może mieć charakter zmienny od słabego, nudzącego, uciskowego po rozlany lub punktowy. Jego nasilenie może przebiegać w różnym tempie od bardzo wolno narastającego do ostro atakującego miejsca typowe, tzw. punkty bólowe na ciele.

Co może być typowe dla fibromialgii, to:

  • bóle karku z przemieszczaniem do głowy czy barków
  • bóle odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa wędrujące w kierunku do szyi
  • tkliwość niektórych miejsc na ciele
  • zaburzenia emocjonalne, stany pobudzenia i załamania
  • depresja
  • bóle głowy i migreny
  • trudności w zasypianiu
  • zaburzenia gastryczne, itp

Co wpływa na występowanie symptomów fibromialgii? Przede wszystkim szereg niekorzystnych zjawisk w sferze psychospołecznej, jak nawarstwienie problemów emocjonalnych, relacyjnych, zawodowych i około rodzinnych. Trudność człowieka polega na tym, iż w sytuacjach kryzysowych próbuje rozwiązywać problemy na własną rękę, nieustannie, uporczywie i schematycznie, nie wyciągając konsekwencji ze swych działań. Efektem takich nieskoordynowanych, chaotycznych i nieskutecznych działań jest powstawanie zaburzeń i niestabilnych postaw życiowych, typu: obniżenie pozycji społecznej, izolacja, depresja, mobbing, problemy zawodowe, problemy materialne, itp.

Leczenie i terapia zdrowotna

Skuteczność leczenia terapeutycznego to głównie zmiana nastawienia i postawy człowieka względem życia. Terapeuta zdrowotny w sposób najbardziej racjonalny prowadzi psychoedukację z pacjentem zmierzając w stronę nowych rozwiązań i odmiennego podejścia do własnego ciała. O ile nie będzie to nazbyt radykalne posunięcie w stosunku do sytuacji materialnej pacjenta, rodzinnej i towarzyskiej, powinien on wyeliminować schematyzm i monotonie z życia. Nawyk czynności dnia codziennego, brak efektów tych działań oraz nie dostrzeganie przyjemności ze swej pracy, przyczyniają się do aktywowania zjawisk bólowych. Powtarzalne, a niekiedy rytualne zmagania z codziennością, obowiązkiem rodzinnym, wychowaniem i gonitwą za pieniądzem mogą przesilać układy kostno-stawowy, więzadłowy, mięśniowy i nerwowy.

Szczególnie ważnym procesem w terapii zdrowotnej jest zmniejszenie napięć nerwowo-mięśniowych, czyli odpoczynek, odprężenie, masaż, relaks i medytacja. Duże znaczenie ma psychoterapia i kinezyterapia. Zastosowanie ćwiczeń rozluźniających, izometrycznych, stretchingu, technik relaksacyjnych wpływa na zmniejszenie stresu związanego z napięciem psychofizycznym. Właściwy trening kinezyterapeutyczny musi być uzależniony od możliwości kondycyjnych, potrzeb fizjologicznych oraz niezbędnych wskazań chorobowych. „Ruch jest zdrowy wówczas gdy ciało jest w stanie go zrealizować”. Wyraźne zmniejszenie bólu udaje się uzyskać z wykorzystaniem fizykoterapii przeciwbólowej, krioterapii i terapii ciepłem.

Szczególnego znaczenia w walce z bólem nabiera moment włączenia w proces terapii zdrowotnej najbliższej rodziny pacjenta, która też cierpi ból zależności i odpowiedzialności za jednego z członków. To wyzwanie ale i szansa na rozwój relacji rodzinnych w walce z monotonią życia. To praca nad sobą i pomoc niesioną innym w eliminacji napięć, stresów, konfliktów czy izolacji. Warto w porę zareagować i zgłosić problem terapeucie z Centrum Pomocy Psychologicznej i Terapii Zdrowotnej. Reszta będzie już łatwiejsza…

TERAPIA ZDROWOTNA ma zastosowanie w każdym trudnym momencie życia człowieka. Jednak w sytuacji zagrożenia BÓLEM i CIERPIENIEM pozostaje kompleksowe oddziaływanie lecznicze, zmniejszające zakres i natężenie niekorzystnych zjawisk.

Istotą radzenia sobie z bólem jest kontrola lub panowanie nad nim. Dopiero wówczas można mówić o wpływie na swój los, a dokładniej wpływie na jakość życia. Świadomość wpływania na przebieg bólu, jego natężenie, rozległość czy może czas trwania, czyni człowieka pewniejszym siebie. Nie ma nic cenniejszego od chęci życia, tworzenia, planowania i kierowania swoją aktywnością. Już sam wpływ na przebieg doznań bólowych oraz rozumienie przyczyn istnienia czy kierowania bodźcami wywołującymi dolegliwości przewlekłe sprawia, że odbiór życia staje się lżejszy. Kto może pomóc?

Fachowej porady udzieli i wybierze odpowiedni program terapeutyczny - specjalista terapii zdrowotnej z Centrum Pomocy Psychologicznej i TZ.

  • Ustali zakres zaangażowania psychofizycznego w codziennym nawale pracy.
  • Dobierze odpowiedni zakres ćwiczeń utrzymujący w normie fizjologicznej organizm człowieka.
  • Poda wskazówki na dalszy rozwój i plany zawodowe.
  • Poradzi jak zdrowo wykorzystywać wysiłek fizyczny i odpoczynek po trudach dnia.
  • Uświadomi co jest a co nie jest powodem do zmartwień.
  • Podda refleksji życie na farmaceutykach.
  • Wskaże objawy i zaburzenia niebezpieczne dla prawidłowego funkcjonowania człowieka.
  • Zabezpieczy przed pojawieniem się dalszych obaw i lęków.
  • Ustrzeże przed depresją lub zniweluje jej skutki.
  • Pomoże utrzymać prawidłowe relacje rodzinne i codzienne kontakty zawodowe.
  • Być może zapobiegnie trwałym objawom bólu i przewlekłemu zjawisku cierpienia.

Życie w bólu może być szansą na zmianę… Tej zmiany wymaga człowiek w każdym krytycznym momencie swojego życia. Należy tylko podjąć trafną decyzję by konsekwencje niekorzystnych zjawisk nie zagrażały bezpieczeństwu i życiu człowieka… Gdyby jednak stan klienta-pacjenta wymagał interwencji, wówczas również z pomocą przyjdzie terapeuta zdrowotny.

Terapia behawioralno-poznawcza w leczeniu bólu i cierpienia

Jakie znaczenie dla człowieka ma ból? Może być sygnałem świadczącym o procesie chorobowym, reakcją na stan zapalny czy zmiany w strukturze tkanek, odpowiedzią na wysiłek, napięcie emocjonalne, stres, brakiem prawidłowych relacji społecznych, presją na nieosiągalne…itd. Jest wiele teorii związanych z powstawaniem bólu. Jednak w głównej mierze ból jest reakcją fizjologiczną organizmu i odpowiedzią neuropsychiczną na różnego rodzaju bodźce, wywierane i kierowane oraz różnie przez człowieka odbierane. Bo ból może być odczuwany w sposób bardzo różny i zależny od wywoływanych reakcji stresowych. To wielkość stresora decyduje o sile i rozmiarach reakcji organizmu. Stres dotyka każdego z nas, nie pozwala naturalnie funkcjonować w życiu prywatnym lub zawodowym, a ból jest jednym z najsilniejszych stresów...

Reakcja stresowa może mieć funkcję ostrzegająco-ochronna, abstrahując od odczuć indywidualnych każdego człowieka – pozwala zareagować na szkodliwy bodziec. Przykładem może być odruch lub ucieczka od szkodliwych bodźców ale też unikanie obciążeń czy ograniczenie aktywności związanych z ryzykiem powikłań. Można więc powiedzieć, że ból i stres to swego rodzaju dobrodziejstwo organizmu w obronie przed niekorzystnymi czynnikami. Innym wymiarem bólu jest cierpienie jako obraz kliniczny przeżyć związanych z rodzajem i siłą bodźca. Natomiast to jak my odczuwamy tą reakcję, jak ona przekłada się na naszą psychikę i jak sobie z tym radzimy jest sprawą subiektywną. Miarą tych przeżyć jest własny stosunek i sposób na cierpienie, które trudno jednoznacznie określić. Innym wymiarem bólu jest cierpienie jako obraz kliniczny przeżyć związanych z rodzajem i siłą bodźca. Natomiast to jak my odczuwamy tą reakcję, jak ona przekłada się na naszą psychikę i jak sobie z tym radzimy jest sprawą subiektywną. Miarą tych przeżyć jest własny stosunek i sposób na cierpienie, które trudno jednoznacznie określić.

Osoba, która dowiaduje się o chorobie, włącza automatyczny i niezdrowy sposób myślenia o konieczności istnienia bólu i związanego z nim cierpienia. To pierwsza reakcja człowieka i niepotrzebny stres. Przewlekły stres psychologiczny może mieć lub ma znaczący wpływ na osłabienie niektórych organów ciała, a te zaczynają coraz bardziej boleć. Cykliczność codziennych stresów tych mniejszych i tych narastających oraz także ich przewlekłość o różnej intensywności, doprowadza do dalszego rozwoju pierwotnej choroby oraz innych schorzeń narządowych, jak sercowo-naczyniowe, neuralgiczne, oddechowe, pokarmowe, itp. Aby temu zapobiec i ułatwić proces leczniczy już na początku działań terapeutycznych należy włączyć jeden z programów behawioralno-poznawczych.

W krótkim czasie od pierwszego spotkania z terapeutą zdrowotnym, nastąpi zmiana odczuć pacjenta oraz jego aktywności w kontroli oraz walce z chorobą. Terapeuta przedstawi wzajemną zależność pomiędzy zachowaniem, myśleniem i reakcjami emocjonalnymi. W kolejnym etapie terapii analizowane są stany emocjonalne oraz ich wpływ na somatykę w kontekście błędnej ich interpretacji przez klienta-pacjenta. Dzięki temu będzie on mógł dostrzec, że przyczyną bólu, rozmiaru oraz skutków ubocznych jest sposób myślenia i odbierania niektórych doznań. Odbiór tych bodźców i czynników wywołujących jest sprawą subiektywną oraz indywidualną dla każdego człowieka. Terapia poznawczo-behawioralna pomaga osobie cierpiącej z bólu zrozumieć zakres zniekształcanych myśli i przekonań oraz wpływa na ich modyfikację. Zaburzeniom odczuć bólowych towarzyszą często inne zaburzenia psychiczne, które mają negatywny wpływ na dalszy proces leczenia. Dlatego tak istotny jest moment decyzji o włączeniu terapii behawioralno-poznawczej w przebieg leczenia właściwego, towarzyszącego lub objawowego. CENTRUM POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ I TERAPII ZDROWOTNEJ zachęca do współpracy w procesie przywracania zdrowia.

Moja misja

  • Wysłuchać

    Zdaje sobię sprawę z tego, jak ważną cześcią psychoterapii jest umiejętność słuchania swoich pacjentów.

  • Znaleźć rozwiązanie

    Zaproponuję rozwiązanie, które uważam za najlepsze, a następnie skonsultuję je z Tobą by mieć pewność, że również się na nie zgadzasz.

  • Porozmawiać

    Kluczem do sukcesu jest rozmowa. Dzięki niej, będę nie tylko w stanie zrozumieć Twój problem, ale przede wszystkim będę mógł zrozumieć Ciebie.

  • Pomóc

    Wszystko sprowadza się do pomocy. Moim celem jest poprawienie Twojego komfortu życia i wspólna eliminacja Twoich problemów.

Czym się kieruję

Terapeuci Centrum Pomocy Psychologicznej i Terapii Zdrowotnej
opierają swoją wiedzę o praktykę i doświadczenie holistyczne w łączeniu sfery psychospołecznej z somatycznorozwojową.

Ideą która najbardziej oddaje zakres niesionej pomocy, to potrzeba przywracania do zdrowia z poszanowaniem godności i zadaniem, które współgra z zasadą: „przede wszystkim nie szkodzić”.

Pamiętaj

Terapeutyczne działanie ma zastosowanie tylko wówczas, gdy jest odpowiedzią na faktyczną diagnozę i wynikające z niej oczywiste potrzeby klienta-pacjenta. Mogą to być najbardziej skrajne metody oddziaływań byle skupiały całą uwagę klienta-pacjenta oraz dawały odczucie zmiany w stosunku do stanu sprzed. Odpowiedzią na skuteczność zastosowania metod leczniczych jest terapeuta zdrowotny – partner w chorobie i wsparcie w trudnościach dnia codziennego.

Co oferuję

Psychoprofilaktyka
Psychoedukacja
Psychosocjal
Psychorozwój i psychomotoryka
Psychosomatyka i psychoonkologia