Psychospołeczny rozwój

Można przyjąć tradycyjny cykl życia rodziny jako cykl ośmiu etapów, zaproponowany przez Duvalla i Millera w 1985 roku. Większość rodzin pasuje do zaproponowanego cyklu rozwojowego, tzn.: zawarcie małżeństwa, narodziny pierwszego dziecka, wkroczenie dziecka w wiek 3-6 lat, wkroczenie dziecka w wiek 6-12 lat, etap dorastania wiek 13-20 lat, opuszczenie gniazda (odejście dziecka z domu), etap wieku średniego, etap starzenia się.

Początek każdego kolejnego etapu wyznacza wiek najstarszego dziecka i na każdym etapie występują właściwe dla niego zadania, których skuteczne rozwiązanie jest warunkiem przejścia do etapu następnego.

Carter i McGoldrick w 2004 roku uzupełnili swój model o listę zadań rozwojowych typowych dla rodzin mieszanych i niepełnych, a do podstawowego cyklu życia rodzinnego dodali jeszcze fazę wstępną – dorosłość poprzedzającą założenie rodziny.

Powodem pojawienia się bądź intensyfikacji wielu problemów dzieci i młodzieży jest trudność rodziny w skutecznym uporaniu się z charakterystycznymi dla danego etapu zadaniami rozwojowymi. Aby je zrozumieć należy potraktować je jak system. Umiejętność uszanowania różnic kulturowych ma tu kluczowe znaczenie.

Każdy terapeuta powinien pogłębiać nie tylko kwalifikacje zawodowe, ale także znajomość różnic kulturowych.

Do obowiązków terapeuty zdrowotnego - socjoterapeuty i resocjalizatora należy zatem zapoznanie się z zadaniami stojącymi przed rodziną i jej członkami oraz niesienie pomocy w celu opanowania koniecznych sprawności i umiejętności życiowych.